Walka frankowiczów z bankami
Pojawiło się światełko w tunelu dla tzw. „frankowiczów”. Pojawiają się orzeczenia sądów, które uznają za niedozwolone zapisy umów kredytowych, dotyczących m.in. indeksacji. Jednym z nich jest wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 22 sierpnia 2016 r., w której pozwanym jest bank Millenium. W wyroku tym (Sądu pierwszej instancji, nieprawomocnym), zasądzono na rzecz Klienta banku kwotę ponad 85.000 zł.
Sąd Okręgowy przyjął, że „Zawarta przez strony umowa była umową kredytu indeksowanego do waluty obcej, która w momencie zawierania była umową nienazwaną, zbliżoną do umowy kredytu bankowego. Ten rodzaj umowy stanowił produkt ewolucji produktów finansowych, której celem było ułatwienie kredytobiorcom dostępu do korzystniejszych warunków pozyskiwania kapitału w walucie obcej, w zamian za przyjęcie ryzyka kursowego. (…). Pominięcie uznanej za abuzywną klauzuli umownej określającej kurs wymiany waluty dla potrzeb indeksacji kwoty kredytu uniemożliwia prawidłowe wykonanie umowy, albowiem w chwili jej zawarcia i wykonania brak było przepisu dyspozytywnego, który mógłby zostać zastosowany w miejsce pominiętego postanowienia umownego.”. W związku z tym Sąd uznał, że „W konsekwencji uznać należało, iż podpisanie przez strony umowy z dnia 3 lipca 2008 r. nie skutkowało nawiązaniem stosunku prawnego, w ramach którego strony byłyby obowiązane do jakichkolwiek wzajemnych świadczeń.”.
Stanowisko Sądu nie powoduje jednak, że Klient może w sposób „bezkarny” uwolnić się od umowy kredytowej, bowiem zdaniem Sądu, :”Oznacza to, iż w sytuacji uznania za niewiążącą umowy kredytowej kredytobiorcy przysługiwać będzie roszczenie o zwrot wszelkich kwot zapłaconych Bankowi w związku z wykonywaniem przez niego umowy kredytowej, Bankowi zaś roszczenie o zwrot kwoty faktycznie wypłaconego kredytu, co nie wyklucza wzajemnego potrącenia tychże zobowiązań. „. Przykładowo, jeżeli konsument zaciągnął kredyt na kwotę 500.000 zł, a w chwili wyroku sądu spłacił już 200.000 zł, powoduje to, że bank będzie mógł żądać natychmiastowej zapłaty kwoty 300.000 zł.
W chwili wpisu do bloga, orzeczenie to jest nieprawomocne.
Cytaty pochodzą z wyroku Sądu Okręgowego z dnia 22 sierpnia 2016 r. o sygn. III C 1073/14, publ. pod adresem:
21 września 2016 r., adw. Paweł Mąka