Zadośćuczynienie za śmierć ojca

Czy dziecku, które urodziło się po śmierci ojca, przysługuje zadośćuczynienie? Tak. Potwierdził to wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 19 października 2016 r. (sygn. I ACa 640/16).

W uzasadnieniu tego orzeczenia Sąd wskazał, że:”W odniesieniu do roszczenia wywodzonego z art. art. 446 § 4 k.c. zauważyć należy, że ma ono na celu kompensację doznanej krzywdy, tj. złagodzenie cierpienia wywołanego śmiercią osoby bliskiej oraz pomoc osobie pokrzywdzonej w dostosowaniu się do zmienionej w związku z tym rzeczywistości.

W literaturze i orzecznictwie zwraca się uwagę na fakt, że na rozmiary krzywdy mają przede wszystkim wpływ: dramatyzm doznań osoby bliskiej, poczucie osamotnienia i pustki, cierpienia moralne i wstrząs psychiczny wywołany śmiercią osoby najbliższej, rodzaj i intensywność więzi łączącej pokrzywdzonego ze zmarłym, wystąpienie zaburzeń będących skutkiem jego odejścia, roli w rodzinie pełnionej przez osobę zmarłą, stopień w jakim pokrzywdzony będzie umiał się znaleźć w nowej rzeczywistości i zdolności do jej akceptowania, leczenie doznanej traumy, wiek pokrzywdzonego ( tak między innymi Sąd Najwyższy w wyroku z 3 czerwca 2011 r., III CSK 279/10, LEX nr 898254; Sądu Apelacyjnego w Krakowie w wyroku z 9 października 2012 r., I ACa 875/12, LEX nr 1293092).

Trzeba przy tym dodać, że zadośćuczynienie przewidziane w art. 446 § 4 k.c. nie jest zależne od pogorszenia sytuacji materialnej osoby uprawnionej i poniesienia szkody majątkowej, a jego celem jest kompensacja doznanej krzywdy, a więc złagodzenie cierpienia psychicznego wywołanego śmiercią osoby najbliższej i pomoc pokrzywdzonemu w dostosowaniu się do zmienionej w związku z tym jego sytuacji (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 9 listopada 2012 r., I ACa 1018/12, LEX nr 1236698).

Jest również rzeczą oczywistą, że zadośćuczynienie związane ze śmiercią osoby bliskiej, podobnie jak zadośćuczynienia innego rodzaju, ma jednorazowy charakter i musi odnosić się do wszelkich krzywd związanych z naruszeniem wyżej zidentyfikowanego dobra osobistego ( por. wyrok Sadu Najwyższego z 3 lutego 2000 r., I CKN 969/98, lexis.pl, nr 390248).”.

W dalszej części orzeczenia Sąd wskazał, że: „W odniesieniu do zasądzonego zadośćuczynienia na rzecz małoletniej pozwanej L. S. (2), stwierdzić należy, że choć Sąd I instancji trafnie przyjął wystąpienia po śmierci ojca jej krzywdy (jako pogrobowca) w postaci braku możliwości poznania go, i wbrew odmiennym twierdzeniom apelacji możliwości jej zróżnicowania względem podstaw przyznania zadośćuczynień jej braciom, to jednak przyznana jej kwota zadośćuczynienia została rażąco zaniżona. „. Sąd potwierdził zatem, brak możliwości poznania ojca, stanowi krzywdę, za którą należy się zadośćuczynienie (mylone czasem z odszkodowaniem).

Pełna treść wyroku Sądu dostępna pod adresem: link

adw. Paweł Mąka

01.02.2017 r.